Zabójczy szept (Whisper) 2007

W tym lekkim horrorze w reżyserii Stewarta Hendlera, którego akcja przypomina raczej thriller-kryminał grupa byłych więźniów po nieudanych próbach odnalezienia się na nowo w wolnej rzeczywistości porywa dziecko bogaczki na zlecenie tajemniczego i nieznanego im klienta, z którym cały czas kontaktują się tylko telefonicznie. Taką fuchę proponuje jeden z kolegów z paczki.

Zrozpaczona matka wzywa śledczych wprost na bożonarodzeniową imprezę – tak, taką z Mikołajem udając cały czas że nie wie kto stoi za porwaniem syna. I udaje tak dopóki nie popełni samobójstwa….

W międzyczasie porywacze przetrzymujący dziecko w wynajętym domu orientują się że jest z ich ofiarą coś nie tak, a mianowicie dziecko dysponuje jakimiś nadprzyrodzonymi lub parapsychicznymi zdolnościami. Mały David wie to czego wiedzieć nie może lub wiedzieć nie powinien, ładnie maluje, zna sekrety z przeszłości porywaczy i jest jak na swój wiek nad wyraz elokwentny. Porywacze nie są pewni czy gdy już dostaną pieniądze i oddadzą rodzicom żywego Davida (bo porywacz ma im za coś zapłacić lecz przez większość filmu nie do końca wiadomo za co i nie do końca wiadomo nawet kto zlecił im porwanie bo gdy do niego dzwonią zawsze ma głos przepuszczony przez jakiś syntezator mowy….) to ten nie rozpozna ich twarzy dla policji i nie będzie pamiętał ich imion. Te zdolności chłopca potęgują tylko szybszą chęć zamordowania go przez porywaczy. Ale które z nich będzie do tego zdolne? Może jedyna kobieta w tym gronie?

Z czasem podwórko domu, w którym przetrzymywany jest chłopak jest odwiedzane przez czarnego wilka, a jednemu z porywaczy ginie insulina, którą jedzie dokupić. I to właśnie po recepcie wpada na ich trop policja. Nawet telefon do rodziców z żądaniem okupu się nie udaje, a porywacze zaczynają umierać jeden po drugim w dziwnych okolicznościach wyglądających najczęściej na przypadkowe.

Chłopiec jak sam się przyznaje porywaczowi, którego najbardziej lubi naprawdę jest istotą z innego świata, a w międzyczasie inny z przestępców dowiaduje się kto jest zleceniodawcą. Kobieta przynosi mu bowiem pieniądze na zaliczkę, ale nie jest to okup za uwolnienie Davida, a za jego…..zamordowanie. Jednak to zleceniodawca żyje krócej od ofiary swojego zlecenia….

A porywacz ma teraz ciężki orzech do zgryzienia bo musi zabić anioła, a jego wspólniczka i ukochana w jednym mu w tym nie pomoże, a raczej przeszkodzi bo w międzyczasie ten anioł namówił ją do zabicia jej narzeczonego i to dla jego dobra.

Najbardziej zaskakuje widza w tej historii odpowiedź na pytanie: kto do cholery jest tajemniczym zleceniodawcą? Aha i pamiętajcie że nie wszyscy rodzice chcą dobrze dla swoich dzieci….

A te dzieci są takie niewinne, a jednocześnie takie złe….

Czy porwane dziecko przeżyje? I co nabroiło w przeszłości? Ilu z porywaczy przeżyje konfrontacje ze swoją ofiarą? A może w ogóle nie porwali zwykłego dziecka?….

Dane techniczne

Kraje produkcji: Kanada i USA

Rok premiery: 2007

Reżyser: Stewart Hendler

Gatunek: horror

Czas trwania: półtorej godziny lub 1 godzina i 35 minut (zależy od wersji)

Główne role: Blake Woodruff (David ), Josh Holloway, Sarah Wayne Callies

Joel Edgerton

 

Major (Mayor) 2013

Rosyjski dramat i film akcji z 2013 roku w reżyserii Jurijego Bykowa opowiada o stosunkach rosyjskiego społeczeństwa z rosyjską policją. Jest też ciągiem zdarzeń, po których następują kolejne spowodowane przez te pierwsze i stawia widzowi pytanie: co by było gdyby/czy chciał/ała byś żeby prawo było jednakowe dla wszystkich? Produkcja otrzymała jedną, europejską nagrodę filmową i 3 inne nominacje, a na Festiwalu Filmowym w Cannes cieszyła się dużym powodzeniem. Twórcy filmów prezentują różne ludzkie postawy (zabójcę, którego wreszcie rusza sumienie, skorumpowanych policjantów, którzy w pewnej chwili zaczynają zabijać swoich kolegów i żądze zemsty ojca ofiary). Także widz może postawić się na miejscu każdego z bohaterów i odpowiedzieć sobie na pytanie jak on sam zachowałby się w takiej sytuacji. Czy to co robią bohaterowie jest słuszne? Ale po kolei….

Fabuła
Major rosyjskiej policji dostaje telefon że jego żona właśnie urodziła dziecko, więc wsiada w samochód i pędzi na porodówkę. Pech chce że po drodze śmiertelnie potrąca dziecko, które wyszło mu na drogę, a idąca z nim matka nie zdążyła go zatrzymać. Jego wóz zjeżdża na pobocze, a jemu samemu nic nie jest, ale nie sprawdza też czy potrącone przez niego dziecko żyje i zamyka jego zrozpaczoną matkę w swoim aucie. Sprawca wypadku dzwoni potem do swoich kolegów z policji aby powiedzieć co zrobił i poprosić o pomoc. Koledzy tytułowego „Majora” w końcu przyjeżdżają i zaczyna się tuszowanie sprawy połączone z fałszowaniem dowodów tj. zeznań sprawcy, które zostały napisane przez przybyłych policjantów i przedstawione sprawcy do podpisu oraz upijanie świadka (matki zabitego dziecka) w radiowozie aby badanie krwi wykazało że była pod wpływem alkoholu. Ale czy dziecko na pewno nie żyło zaraz po wypadku? Czy nie można go było jeszcze uratować?

Oficer policji ma od tej pory dylemat: czy przyznać się do winy i iść siedzieć (a przecież przed chwilą sam został ojcem!), czy też dalej tuszować sprawę z pomocą kolegów? Jest wszak wysokim oficerem rosyjskim policji o nieposzlakowanej opinii i nienagannym przebiegu służby…

Winą za nieupilnowanie dziecka zostaje obarczona pijana matka śmiertelnej ofiary – ona i jej mąż zostają biciem zmuszeni przez jednego z policjantów (kolegę majora) do złożenia zeznań wybielających faktycznego sprawcę wypadku. Ten ostatni z własnej woli siedzi właśnie w areszcie śledczym gdy ojciec ofiary napada ze strzelbą na posterunek policji i bierze na zakładników jego kolegów. Wcześniej już odgrażał się że dopadnie zabójce swojego siedmioletniego synka – chce zabić majora. Major wychodzi z celi aby pomóc kolegom się bronić, a nie uciekać i szybko wychodzi na jaw że jego koledzy nie potrafią nawet posłużyć się bronią tak jak przystało na policjantów. Wypomina im również popełniane przez ich samych niegodziwości, zbrodnie, korupcję i nadużycia, a dość wspomnieć że sam jest sprawcą śmiertelnego wypadku, do którego doszło gdy śpieszył się do żony na porodówkę….

Ostatecznie ta konfrontacja kończy się zabiciem przez ojca ofiary wypadku innego policjanta. On sam ginie potem w celi od strzału jednego z oficerów, a zabójstwo to zostaje sprytnie zatuszowane w zeznaniach i raporcie. Policjanci, którzy nie chcą takiego obrotu sprawy – świadkowie tego morderstwa dokonanego przez ich kolegę chcą powiedzieć prawdę, ale zostają zastraszeni przez jednego ze starszych oficerów, który na każdego ma jakiegoś haka. Dalsza akcja pociąga za sobą jeszcze więcej trupów…

Major ucieka z aresztu i chce wyjawić prawdę o zdarzeniach, które miały miejsce na posterunku. Dlatego jest ścigany przez swoich kolegów – policjantów, sprawców tych wydarzeń. – Morderstw, oszustw, fałszerstw i korupcji oraz pobić :). Grożą na przykład że zabiją jego żonę i nowo narodzone dziecko…Chcą zabić też matkę dziecka, które zabił, a z której wcześniej chcieli zrobić wariatkę i pijaczkę aby go bronić. Major jedzie do niej aby ją ratować i wyjawia jej prawdę o śmierci jej męża na komisariacie policji. Od tej pory chce chronić matkę swojej ofiary przed swoimi kolegami – policjantami, którzy chcą ją zabić. Oboje uciekają, a za nimi pościg…

Gdy major i kobieta, którą porwał zostają dopadnięci przez policję kończy się to źle dla jednego z policjantów – jego kolegów. Grupa szturmowa nie radzi sobie i musi się wycofać. A policjant zostaje również porwany. Od tej chwili major usiłuje zmusić go do powiadomienia wydziału wewnętrznego policji o tym co się stało. Uciekiniera, porywacza i zabójcy dziecka średnio raczej posłuchają. Teraz wazą się nie tylko kariery służbowe i losy wolności policjantów biorących łapówki i nadużywających władzy, ale również ich życia. Dalsze wydarzenia prowadzą do kolejnych samobójstw i morderstw….

Zachęciłem was do obejrzenia? 🙂

Trochę danych technicznych:
Kraj produkcji: Rosja
Czas trwania: 1 godzina i 39 minut
Premiera w Polsce: rok 2016
Premiera światowa: rok 2013
Reżyser i scenarzysta: Jurij Bykow
Tytuł oryginalny: „Mayor”
Gatunek: Akcja, dramat i kryminał
Główne role: Denis Szwedow (major Sergiej Sobolew), Jurij Bykow (reżyser gra jednego z policjantów, kolegę majora), Irina Nizina (matka zabitego dziecka), Dimitrij Kulichkow (ojciec ofiary i napadający na komisariat mściciel).

Sycylijska mafia wypowiada wojnę imigrantom

Z cyklu: kryzys imigrancki i co się dzieje za granicą. Opisywałem już podobne wydarzenia z Austrii, Francji, Niemiec czy Finlandii, a teraz front wojny z ciapatymi przenosi się do Włoch. I to walczy z nimi nie byle kto bo włoska mafia. Tłumaczenie artykułu z portalu „Kronen Zeitung” mojego autorstwa, a źródło pod wpisem:

„Bossowie sycylijskiej mafii wypowiedzieli wojnę imigrantom. Jak donosi portal MailOnline: owiana złą sławą Cosa Nostra obawia się o swoją dominującą pozycję w kryminalnym światku ponieważ dziennie przybywa na Sycylię 1000 nowych imigrantów. Wśród uchodźców mogą znajdować się liczni członkowie band, których mafiosi brutalnie zwalczają.

Ostatnio tj. na początku kwietnia ofiarą brutalnej sprzeczki padł niewinny Gambijczyk 21-dno latek został zraniony strzałem w głowę w biały dzień przez 28-mio letniego włoskiego napastnika. Afrykańczyk chciał tylko zagrać w piłkę z przyjaciółmi i został otwarcie pomylony z jakąś inną osobą.

Strach przed aktami krwawej zemsty

Jest obawa przed krwawymi aktami zemsty. Zrozpaczony Burmistrz Palermo – Leoluca Orlando powiedział MailOnline: Palermo nie jest już włoskim miastem. Nie jest nawet europejskim. Gdy spaceruje się przez miasto wydaje się jakby było się w Istambule albo Bejrucie.

W Palermo,  dzielnicy Ballaro , gdzie został postrzelony Gambijczyk od początku kryzysu imigranckiego liczba imigrantów wzrosła z 5% do 25%. Włoskie państwo nie radzi sobie z tą sytuacją i wydaje się że mafii wymyka się jej potajemna kontrola nad miastem. Burmistrz Orlando: Jak mafia była silniejsza to trzymała azylantów na odległość. Wtedy nie było widać żadnych Afrykanów i Azjatów na mieście.

Wojna mafii z imigrantami zaczęła się gdy na Sycylię wraz z szukającymi schronienia zaczęli przybywać członkowie kryminalnych band i załatwiać swoje intrygi i machinacje. Policja nic przeciwko temu nie przedsięwzięła, ale mafia miała to nadal na uwadze – można usłyszeć od ludności.

Przemoc rozprzestrzenia się na całą Sycylię

Atak na Gambijczyka jest brutalnym przykładem tego jak przemoc ogarnia całą wyspę i stopniowo przejmuje nad nią kontrolę. Orlando: Zamach ten był poważnym błędem ponieważ nastawił tylko przeciwko mafii całe miasto. Mafia potrzebuje spokoju, ciemności i ludzi, którzy trzymają gębę na kłódkę. Ale po tak krwawym zdarzeniu całe miasto jest w zburzeniu i zaniepokojeniu. Komisarz policji Guido Longo mówi: Cosa Nostra chce przeforsować swoje reguły i zasady i bronić swojego terytorium. Był cały szereg gwałtownych ataków na imigrantów noszących podpis mafii.”

I teraz żeby nie było że MikeHarry jest stronniczy i tylko na tych ciapatych psioczy przytaczam tłumaczenie wypowiedzi poszkodowanego Gambijczyka…..

„Postrzelona ofiara: Nie jestem wściekły

W międzyczasie postrzelony Gambijczyk znajduje się na drodze powrotu do zdrowia. Jego mózg nie został bezpośrednio zraniony po strzale w głowę. Cztery dni leżał w śpiączce i od tego czasu poddał się rehabilitacji. Jestem wierzącym chrześcijaninem. Nie jestem zły, ale po prostu zadowolony że jeszcze żyje. W dniu, w którym będę mógł opuścić szpital zacznie się moje nowe życie” – powiedział.

Tłumaczenie: MikeHarry

Źródło: http://www.krone.at/welt/sizilien-mafia-erklaert-fluechtlingen-den-krieg-blutiger-machtkampf-story-506821