Ten pnący się ku górze półkrzew ma ponad 140 odmian i jest kolejnym mięso i owadożercom w tej kategorii. Spośród innych roślin wyróżnia się tym że lubi kilka razy dziennie być spryskiwany wodą pozbawioną substancji mineralnych, czyli destylowaną, ale gdy zanieczyszczenie powietrza na zewnątrz jest niskie można użyć deszczówki.
Występowanie
Filipiny, Malezja, Indonezja, Tajlandia. W trzech słowach – Azja południowo-wschodnia. Bagna torfowiskowe i ogólnie miejsca o ograniczonym dostępie do składników mineralnych.
Wilgotne lasy równikowe, w których wilgotność powietrza waha się między 60-90% i takie warunki należy dzbanecznikowi zapewnić uprawiając go :).
Wygląd
Liście mają kształt dzbanków i są napełnione płynem trawiennym. Wpadają do niego jak do nich jak do pułapki owady. Pod tym względem dzbanecznik przypomina do złudzenia kapturnicę – Sarracenia. Podobnie jak u niej dzbanki osiągają wielkość od kilku do kilkudziesięciu centymetrów, a wielkość dzbanków różni się w zależności od gatunku dzbanecznika. Śliska – zwabiająca owady substancja w dzbanku to też kolejna cecha charakterystyczna rośliny upodabniająca ją do kapturnicy.
Proces trawienny
Zwabianie, zjadanie i trawienie owada nie różni się od tych procesów opisanych we wpisie o kapturnicy.
Dzbanecznik z rozpuszczonego ciała owada pobiera azotany, których potrzebuje.
Uprawa i hodowla
Chcąc wyhodować dzbanecznik powinniśmy robić to w podłożu kwaśnym i torfie wymieszanym z piaskiem. Nie trzeba stosować podłoża z nawozem ani też narażać rośliny na intensywne działanie promieni słonecznych, które mogłyby spalić jej liście. Optymalna do przeżycia rośliny temperatura to 18-38 stopni Celsjusza. Ale gdy dzbanecznik nie otrzyma wystarczającej ilości światła jego kwiaty mogą mieć czerwone plamy lub w ogóle być słabo ubarwione.
Ziemia ma być wilgotna lecz nie mokra i nie trzeba sadzać rośliny w głębokiej wodzie lub na podstawce z wodą. Nie warto też nawozić rośliny bo składniki odżywcze czerpie ona ze schwytanego owada. Dzbanecznik jest też wymagający bo wymaga wysokiej wilgotności powietrza. Jednym słowem albo czterema – trudno go się uprawia.
Jeśli wilgotność powietrza w pomieszczeniu (w domu 40%) będzie tak mała to nie rozwinął się dzbanki i będziemy mieli dzbanecznik z samymi liśćmi. Temperatura powinna być utrzymywana na poziomie 20-30 ºC (w zależności od gatunku).
I podobnie jak kapturnicy można wrzucić czasami do dzbanecznika złapaną przez siebie muchę :D.
Podlewanie
Oprócz wody destylowanej i deszczówki można zastosować i zwykłą – przegotowaną kranówę, ale podobnie jak w przypadku kapturnicy musi to być miękka woda i najlepiej żeby odstała min. 3 dni. Gdy woda będzie za twarda dzbanki będą miały plamy od soli w niej zawartej. W suchym i ogrzewanym mieszkaniu owoce rośliny wyrosną upośledzone, a najlepiej rozwinął się w oranżerii i szklarni.
Nawożenie
Amatorom nie zaleca się wcale z powodów, które już wyżej wspomniałem, ale doświadczeni hodowcy używają czasami nawozów do storczyków. Podstawka doniczki natomiast powinna mieć duże dziurki aby woda szybko spływała :).
*Jeśli dzbanecznik jest STRASZNY to chyba tylko z powodu warunków jakie należy zapewnić mu podczas uprawy i wzrastania. Podobnie jak kapturnica. Owadożerność i mięsożerność to w świecie roślin bowiem nic osobliwego 😛
W domowej uprawie spotyka się wiele krzyżówek gatunkowych dzbaneczników, a niektórzy hodowcy zwą roślinę żywą pułapką na muchy :D. Jeden z największych okazów mógłby zmieścić w swoim dzbanku szczura chociaż wszystkie gatunki żywią się głównie owadami.
Kupić da się dzbaneczniki pomarańczowe albo brązowe i purpurowe, ale też w innych kolorach. Gdy już uporamy się z ich uprawą i pielęgnacją będą wspaniałą ozdobą pomieszczeń o dużej wilgotności (np. kuchnia i łazienka) w domu! Można powiesić tam dzbanecznik pod sufitem, a on w ramach wdzięczności za dbanie i pielęgnację zrobi porządek z upierdliwymi owadami w domu takimi jak muchy, osy, bąki, komary itp.