Historia ohydna, obrzydliwa i smutna. Jednym słowem francuska. Belgia i Francja to główni producenci tego horroru zakrawającego na lekki slasher. A dlaczego? – Fabuła.
Opowieść w reżyserii Julii Ducournau zawiera przynajmniej jeden dialog i jedną scenę trącące zoofilią. Nie wspominając już o tym że rozwiązaniem tajemnicy głównych bohaterek – dwóch sióstr studiujących weterynarię jest kanibalizm. A raczej jego lekka forma. Justine i Alexia – dwie siostry, starsza i młodsza pochodzą bowiem z rodziny weterynarzy, w której członkowie rodziny mają zwyczaj podczas stosunków cielesnych spożywać świeże i surowe ciało partnera. A raczej jego kawałki. Dowodem na to ostatnie będzie ojciec studentek.
Weterynarze
Fabuła
Justine trafia do szkoły dla weterynarzy, w której na starszym roczniku studiuje też jej starsza siostra – Alexia. Młoda szybko przekonuje się że w szkole jest fala. Młodsi studenci muszą okazywać szacunek tym starszym i się ich słuchać.
Między zajęciami na temat wnętrzności krowy i jedzeniem króliczych wnętrzności podczas inicjacji studenckich siostry lubią też się zabawić chociaż starsza Alexia będąca w „starszakach” wcale nie pała przesadną sympatią do młodszej siostry i nie pomaga jej.
Odnotowania warty jest fakt że obie dziewczyny pochodzą z rodziny wegetarian, którzy z dziada pradziada są weterynarzami, więc Justine ma z początku wątpliwości co do spożywania jakiegokolwiek mięsa. Dopóki nie zasmakuje jej surowe, ludzkie….
Pewnego studenckiego dnia w akademiku Alexia pomaga młodszej siostrze przy zwykłych, kobiecych czynnościach higieniczno-intymnych, podczas których traci palec obcięty przypadkiem nożyczkami i mdleje. Justine, jakby poniekąd wegetarianka wykorzystuje czasową niedyspozycję psychofizyczną siostry i obecność psa w pokoju i po zadzwonieniu na 112 gdzie każą jej czekać 15 minut obgryza ze skóry i mięsa obcięty nożyczkami palec siostry.
Justine z palcem Alexii
Od tej pory smakuje jej ludzkie – surowe mięso – stąd tytuł filmu.
Po odzyskaniu przytomności i wizycie w szpitalu Alexia broni młodszej siostry bo jak się niebawem okazuje po wypadku samochodowym z udziałem obu sióstr i ona lubi ludzkie mięso. Najwyraźniej to u nich rodzinne.
Motyw miłosny
To jakby poniekąd francuski film, więc widz uświadczy w nim krótką scenę z gejowskim fellatio jak i taką, w której ten gej rżnie Justine. Ochotę ma na niego jednak jego starsza i bezpalczasta już siostra, która nie wie że ten jest gejem.
Mężczyzna ginie po jednej z nocy z obiema siostrami. Wykrwawia się na w pól zjedzony, a aktu seksualnego kanibalizmu nie dokonuje Justine jakby widz mógł spodziewać się tego do tej pory obserwując ją, ale jej starsza siostra.
Justine została w ogóle przez geja rozdziewiczona czego on w jednej ze scen żałuje powołując się na swoje gejostwo.
Alexia ląduje w więzieniu za morderstwo co nie jest jak wyjaśnia ojciec niedoszłych weterynarek winą jej ani Justine, ale rodziców. I na dowód kanibalistyczno-seksualnych i dziedzicznych skłonności w rodzinie weterynarzy prezentuje Justine swoją okaleczoną klatkę piersiową.
Od MikkeHarry`ego
W filmie brak jako takich akcji i sensacji oraz strzelanin. Historia jest smutna, spokojna, obrzydliwa i obleśna. Jak na Francję przystało. Inne francuskie obrzydlistwa filmowe to „Frontiere(s)” z 2007 roku. A temu podobnych bezeceństw możecie poszukać na moim blogu w zakładkach horrory i slashery.
Podstawą historii jak już wspomniałem jest kanibalizm (czy jak tam się nazywa jedzenie ludzkiego ciała na żywca podczas stosunku?). A główna bohaterka – Justine (wegetarianka) i studentka weterynarii tak jak jej rodzice) ma w końcu okazję skosztować mięsa. – Ludzkiego, surowego i jej smakuje :).
Fala w szkole dla weterynarzy to motyw drugoplanowy w tej odsłonie.
Dane techniczne:
Gatunek: horror, (slasher?)
Kraje produkcji: Francja, Belgia (główne), Włochy
Boxoffice: 3 096 815 milionów dolarów
Rok premiery: Polska – 2017 ; świat 2016
Reżyser: Julia Ducournau
Główne role: Ella Rumpf (Alexia), Garance Marillier (Justine), Laurent Lucas (ojciec dziewczyn), Rabah Nait Oufella (zjedzony na śmierć gej, który rozdziewiczył Justine i obiekt westchnień obu sióstr).
Czas trwania: 1 godzina i 38 minut
Nagrody: 1 – Nagroda Międzynarodowej Federacji Krytyki Filmowej za najlepszy film Międzynarodowego Tygodnia Krytyki dla reżysera i 6 innych nominacji
MikeHarry - blog oficjalny 