Kontynuacja norweskiego horroru, o którym pisałem tutaj:
https://mikkeharry.wordpress.com/2017/09/07/hotel-zla-fritt-vilt-2006/
Jannicke (w tej roli: Ingrid Bolsø Berdal) jako jedyna przeżywa masakrę w opuszczonym ośrodku wypoczynkowym w norweskich górach i za sprawą samochodu jej i jej martwych już od tamtej części kolegów, który znajduje opuszczony jeden z policjantów trafia do szpitala. Jannicke staje na drodze policjantowi gdy ten jedzie wozem i powoduje mały wypadek, dzięki temu ten przewozi ją do szpitala w mieście Otta.
Tam jedyna ocalała z rąk seryjnego mordercy mieszkającego w „Hotelu Zła” opowiada o tym jak i gdzie zginęli jej przyjaciele i gdzie są ciała ich i mordercy, którego sama zabiła (a przynajmniej tak się jej wtedy wydaje). Ona zostaje w szpitalu pod ochroną policjanta usiłującego poderwać jedną z pielęgniarek – tą, która następnie nie podaje jej psychotropów lub leków na uspokojenie tak jak jej to polecił lekarz co miało potem bolesne konsekwencje dla jej adoratora….
Policjanci i technik kryminalistyczny udają się w góry do rzeczonej przez Jannicke skarpy gdzie za pierwszym razem znajdują 5 ciał – mordercy i czworga przyjaciół Jannicke, których ten brutalnie zamordował. Ciała zostają wydobyte z lodowej skarpy i przewiezione do tego samego szpitala, w którym leży Jannicke gdyż ludzie z laboratorium mogą je zbadać dopiero następnego dnia. Potem policjanci wybierają się do opuszczonego hotelu gdzie znajdują ślady krwi i coś zaczyna ich straszyć, a w międzyczasie ich komendant łączy opowieść Jannicke z zaginięciem chłopca z przed lat, który bawił się w okolicach tego hotelu (czy to właśnie on jest zamaskowanym mordercą?) i zaginięciami kilkudziesięciu narciarzy i turystów w ciągu ostatnich lat. Zaginęli w okolicach „Hotelu zła” i lodowej skarpy…
Gdy jedyna żywa ofiara tego horroru dochodzi w szpitalu do siebie pielęgniarka mówi jej że ciała jej znajomych i mordercy są obok jej sali – w kostnicy. Obydwie udają się je obejrzeć. I podczas okazania Jannicke w ataku szału i histerii rzuca się na ciało zabójcy bijąc je w klatkę piersiową. Kilka chwil później ciało mordercy dostaje drgawek i zaczyna się miotać……
Na oddziale powstaje zamieszanie, a doktor i pielęgniarki zabierają się do reanimacji jak się okazuje żywego zabójcy! Udaje się mimo iż ten odniósł poważne rany. 3 dni spędzone w lodowatej skarpie sprawiły że tkanki i komórki zamarzły przez co wolniej się wykrwawiał i wolniej biło mu serce, więc Jannicke mogła w poprzedniej części odnieść wrażenie że go zabiła. Poza tym to nie sprawdzała tego bo jego ciało od razu spadło w lodową czeluść na trupy jej znajomych. Jannicke próbowała przerwać reanimację, a powstrzymujący ją przed tym policjant dostał w pysk. Potem pacjentkę przywiązano pasami do łóżka, nad którym odwiedzał ją mały Daniel – również jeden z pacjentów. Od teraz morderca żyje i został przykuty kajdankami do łóżka, na którym leży pod medyczną aparaturą. A policjantowi jego ulubiona pielęgniarka opatruje jego złamany i zakrwawiony nos.
Ten jednak nie długo się cieszy życiem nie krwawiąc bo gdy zostaje sam w sali z nieprzytomnym mordercą ten budzi się i narzędziami chirurgicznymi podrzyna mu gardło. Policjant pada pierwszą ofiarą ożywionego mordercy z poprzedniej części w tym filmie!
Inni policjanci, którzy na polecenie komendanta wrócili jeszcze raz do skarpy lodowej odkrywają w jej wnętrzu zamrożone ciała innych – zaginionych przed laty turystów i narciarzy….
Od tej pory w szpitalu gaśnie światło, a personel i pacjenci mierzą się z bestią, z którą Jannicke mierzyła się od poprzedniej części tej historii. I tak oto giną pielęgniarka i lekarz, a policja powiadomiona o masakrze w szpitalu szturmuje szpital. Ale i oni nie radzą sobie z mordercą z opuszczonego hotelu i giną jeden po drugim. Podczas szturmowania szpitala Jannicke, która i tą masakrę przeżyła i jedna z pielęgniarek zostają zamknięte w radiowozie, ale i tam znajduje ich zabójca, gdy już wymordowuje większość policjantów. Sam zostaje postrzelony i ucieka w las, a potem w góry. Jannicke rusza w pogoń za nim z zabraną z radiowozu strzelbą na skuterze śnieżnym przed czym bezskutecznie usiłuje zatrzymać ją jedyna pielęgniarka ze szpitala w Otta – Camilla (w tej roli: Marthe Snorresdotter Rovik). Jannicke jednak nie słucha swojej opiekunki, która wcześniej mierzyła jej ciśnienie, dawała zupę, a nie dawała psychotropów. Tutaj – w nocy, przed zdewastowanym szpitalem, pod lasem i między rozbitymi radiowozami oraz trupem policjanta, który na koniec postrzelił potwora kończy się druga odsłona historii pt. „Fritt Vilt„. Ale nie dla Jannicke, która nadal ściga tego potwora i wraca za nim do opuszczonego hotelu….
*Należy zwrócić uwagę że pielęgniarka Camilla jest jedną z nielicznych bohaterek i nielicznych bohaterów tej odsłony, którzy i które przeżywają masakrę w szpitalu. Drugą jest Jannicke, a w poprzedniej odsłonie była tylko ona jako ta co przeżyła masakrę. Dwie żywe dziewczyny nie licząc pacjentki z kroplówką, która podczas masakry wyszła do toalety i żyła jeszcze gdy potwór mordował w szpitalu szturmujących go policjantów.
Dane techniczne:
Gatunek: Dramat i horror
Kraj produkcji: Norwegia
Rok premiery: 2008
Kontynuacja: „Fritt Vilt lll”
Tytuł polski: „Hotel zła ll”
Tytuł angielski (międzynarodowy): „Cold Prey ll” ; a poprzedniczki po prostu: „Cold Prey”
Tytuł oryginalny (norweski): „Fritt Vilt ll” ; a poprzedniczki po prostu: „Fritt Vilt”
Reżyser: Mats Stenberg, a poprzedniej odsłony: Roar Uthaug
Główne role: Ingrid Bolsø Berdal (Jannicke), Mats Eldøen i Kim Wifladt (policjanci) , Marthe Snorresdotter Rovik (Camilla – pielęgniarka)
Czas trwania: 1 godzina i 29 minut
Nagrody i nominacje: Amanda za najlepszą aktorkę dla Ingrid Bolsø Berdal (nominacja)