Po chorobie nerwowej córki premier Nyborg wraca przy akompaniamencie pisków i szczeków zdziwionych kolegów do polityki. Oni nie chcą już tam jednak byłej szefowej, więc kobieta zaczyna tracić nie tylko poparcie, ale i starych przyjaciół. Nie brakuje też ludzi, którzy pozostali jej wierni i są gotowi zrezygnować dla niej z dotychczasowej kariery w parlamencie. Wtedy Nyborg zakłada potajemnie nową partię i zaprasza do niej sprzyjających jej zwolenników. Tematem drugiego odcinka jest zaostrzenie prawa imigracyjnego i problemy imigrantów żyjących w Danii. Jakże to aktualny temat z tym co się teraz w Polsce i Europie rzeczywiście dzieje. Przełamałem się do oglądania ostatniego sezonu „Borgen” w odpowiedniej chwili. Jednak niektórzy żałują głosowania za zaostrzeniem prawa imigracyjnego gdy odczuwają je na własnej skórze ich rodziny. Pierwszy odcinek dotyczy oczywiście powrotu Nyborg do polityki i reakcji na ten fakt jej kolegów. Widz zaobserwować może też medialne zamieszanie wokół Nyborg i osobiste utarczki dziennikarzy oraz kłótnie o to która telewizja ma zrobić pierwsza wywiad z powracającą byłą premier….
Media będą chyba odgrywać w tym sezonie bardzo dużą rolę, ale już w pierwszym wpływały znacznie na politykę duńskiego rządu. Dziennikarka, która jest za razem jedną z głównych bohaterek mało nie zeszczy się w gacie gdy udaje się im odkryć co knuje Nyborg. A Nyborg upokorzona osobiście (choroba córki premier i reakcja na to świata mediów i polityki) na końcu poprzedniego sezonu, teraz wścieka się na to że jest już nie chciana i za pośrednictwem swoich kolegów (tych jej jeszcze wiernych) sprasza dziennikarzy i parlamentarzystów do siedziby nowej partii. Należy wspomnieć że proces informowania o powstaniu nowej partii odbywa się potajemnie, przez pośredników i knucie jakby tu kogoś jeszcze wyrwać z innych partii. Pierwsi zaproszeni do współpracy ze swoją byłą szefową nie kryją radości i zaskoczenia na wieść że wraca ona z nowymi pomysłami. Po prostu szczą po gaciach z wrażenia i udaje się przekabacić jedną z parlamentarzystek, która porzuca swoją dotychczasową partię na rzecz powstającej. Śmiem twierdzić że fabuła całego sezonu będzie kręciła się w okół nowej partii Nyborg i jej osoby, a wątki typu – zaostrzenie prawa imigracyjnego będą tematami pobocznymi. Świat mediów dalej będzie przelatywał przez łóżka polityków i spin-doktorów (jak w poprzednich sezonach), ale dojdą do tego przytyki i wypominki na temat życia prywatnego dziennikarzy. Dziennikarze zdają się już na początku być coraz bardziej dociekli i nie wahający się poświęcić życia osobistego dla dobrego skandalu politycznego. Dzieje gazety i duńskiej stacji telewizyjnej zaczynają toczyć się coraz burzliwiej…..Czy partia byłej premier osiągnie sukces w nowym parlamencie?. – Zobaczymy.
Z czasem historia robi się coraz bardziej nudna i zagmatwana, ale nie z powodu scenariusza lub fabuły lecz z powodu wiecznie tych samych bohaterów. W pierwszym sezonie zginęła tylko jedna osoba i dotychczas główne postacie są te same, więc zaczynają dzielić się z widzem swoimi problemami osobistymi, moralnymi rozterkami, przemyśleniami. Krzyczą z wyrzutami z ekranu jakby miały pretensję do widza za swoje nie udane życie porażki i bezowocny sex, którym nie kupują od razu tego czego chcieli gdyż jest im to potrzebne do zrobienia kariery. Jednak taki los zafundowali bohaterom scenarzyści i zaczyna to powoli przypominać „Modę na sukces”, więc jeśli dalej będą tylko gadać, płakać, wrzeszczeć i ruchać to czarno widzę zalążek jakiejś akcji w filmie. Może jednak wreszcie zacznie się dziać coś spektakularnego?. To przecież polityka!.
MikeHarry - blog oficjalny 