Przede wszystkim w sposobie uśmierceń ofiar. Zgony są oczywiście przypadkowe na pozór, zawsze coś je wywołuje. Ale obcięcia głowy u jednej z ofiar nie wywołała jednak szyba spadająca z ciężarówki tylko fragment elewacji bądź ozdoby budynku. Film kończy się na pogrzebie amerykańskiego dyplomaty – byłego już ojca Damien`a, antychrysta, zastrzelonego w kościele przez brytyjskich komandosów podczas próby przebicia sztyletami ciała syna. Przyszłego namiestnika diabła na ziemi przygarnia prezydent USA, a w prequel`u jak dobrze pamiętam to ktoś inny. Mimo że produkcja kosztowała 25 milionów dolarów to jest nudniejsza od jej oryginału, ale podziw wzbudza scena pościgu ulicami Londynu po wyjechaniu ambasadora USA z ambasady z małym Damien`em z zamiarem zasztyletowania go. Pościg jest bardzo realistyczny i bez zbytecznych efektów specjalnych, niedoszłemu mordercy antychrysta udaje się z małymi stłuczkami po drodze dojechać do kościoła. W filmie z 1976 roku pościg nie jest aż tak fascynujący, a tutaj można powiedzieć że jest najlepszą sceną w tym nudnym sequel`u. Pierwotna odsłona jest jednak strasznijesza i mniej przewidywalna od swojej młodszej siostry w której nawet legendarna muzyka nie wywołuje gęsiej skórki.
Podobieństwa z prequel`em
Wszechobecne sztylety z Meggido i ksiądz uprzedzający ambasadora USA w Londynie że jego rodzinie grozi niebezpieczeństwo, czarny wyżeł,wizyta na etruskim cmentarzu w celu otworzenia grobów żony i syna (rodzonego) oraz odwiedziny klasztoru i szpitala we Włoszech przed tym faktem. Samobójstwo niani Damien`a podczas jego urodzin i paniczny strach chłopca przed chodzeniem do kościoła.Udaremnienie zabicia Damien`a poprzez zastrzelenie go przez brytyjską policję w kościele przed zabiciem adoptowanego synka. Remake jest niewątpliwie nowocześniej nakręcony, ale nie wzbudza już większych emocji.
Fabuła
Żona amerykańskiego dyplomaty rodzi we włoskim szpitalu martwe dziecko i zanim dojdzie do siebie mąż zastanawia się czy w ogóle powiedzieć jej o tym że nie udało im się trzeci raz zostać rodzicami. Szpitalny kapelan namawia go do oszukania żony dla jej dobra i ukrycia przed nią śmierci noworodka z równoczesnym adoptowaniem osieroconego dziecka, którego matka zmarła właśnie przy jego porodzie, chwilę temu. I ta sierota to jest właśnie przyszły antychryst – Damien, ale jego ojciec jeszcze o tym nie wie. Dyplomata zgadza się na propozycję kapelana chcą uszczęśliwić żonę i nie przyprawiać jej o kolejny szok psychiczny i przez parę lat na przód jego kariera polityczna toczy się pomyślnie, a on sam zajmuje coraz wyższe stanowiska, aż do ambasadora USA w Londynie, gdzie zamieszkuje w raz z żoną i przybranym synem na jego obrzeżach. I to właśnie ta żona zaczyna po jakimś czasie przeczuwać że z ich latoroślą jest coś nie tak. Niewyjaśnione i raczej nadprzyrodzone wydarzenia są wreszcie na porządku dziennym, tak jak i dziwne zachowanie nowej niani wobec jej małego podopiecznego. Ojczym Damien`a z początku nie przykłada wagi do tych wydarzeń bo ma poważniejsze sprawy na głowie. Jednak za sprawą osób trzecich zda sobie sprawę że wychowuje syna diabła i jest jedyną osobą, która może go powstrzymać przed zgładzeniem świata. I to faceta gubi….
Jaki film, takie nagrody ?
W 2007 r. odgrywający jedną z drugoplanowych ról w remake`u David Thewils został nominowany do „Złotej Maliny” w kategorii: Najgorszy aktor drugoplanowy. Film został nominowany też do nagrody „Satelita” za najlepsze dodatki w wydaniu DVD (2006 rok).
*To już na szczęście koniec tej historii o Damien`ie. Zachęcam też do wysłuchania utworu pt. „Slasher” poznańskiego rapera „Słonia” z albumu pt. „Demonologia 2″.
https://www.youtube.com/watch?v=6dxEtoTXZE0
MikeHarry - blog oficjalny 